Savremeni pristup vatikanske diplomatije socijalno-ekonomskim nejednakostima Latinske Amerike

Luković Jablanović Dragica (Visoka sportska i zdravstvena škola, Beograd), dragicalukovic@yahoo.com

Kroz istoriju međusobnih odnosa, odgovori na latinskoameričke socijalnoekonomske nejednakosti su Vatikan i Latinsku Ameriku povremeno odvodili na oprečne strane, kao što je to bio slučaj u drugoj polovini XX veka sa teologijom oslobođenja. U kontekstu viševekovnog kontinuuma Rimokatoličke religije na tlu Latinske Amerike, ovaj duboko ukorenjeni i kompleksni međusobni odnos, na raskrsnici između društvenih, ekonomskih i političkih sfera, obezbedio je prostor za postavljanje hipoteze: Da je pristup vatikanske diplomatije prema socijalno-ekonomskim nejednakostima Latinske Amerike sa pontifikatom pape Franje doživeo promene u odnosu na njene pređašnje stavove. Istraživačka analiza se razvija kroz vrste i nivoe povezanosti vatikanske diplomatije sa socijalnoekonomskim i političkim dešavanjima u Latinskoj Americi. Sledeći taj teorijski kontekst korišćeni naučni metodi u radu su istorijsko-komparativni, analiza diskursa, analitičko-sintetički metod, analiza sadržaja i metod studije slučaja (Nikaragva). Rezultati proizašli iz navedenih naučnih metoda potvrdili su da se katoličanstvo vraća jevanđeljskim idealima preko planskog i postojanog trenda osavremenjavanja crkvene dogme, za koji se zalaže papa Franja kao lider umereno libralne struje katoličanstva; na taj način i vatikanska diplomatija kroz operativnu efikasnost svežih stavova pape Franje otvara nove, humanije socijalno-ekonomske puteve za Latinsku Ameriku. Cilj rada je procena doprinosa savremene vatikanske diplomatije ublažavanju socijalno-ekonomskih nejednakosti u Latinskoj Americi i podsticanju na nova delotvorna rešenja iz te oblasti.

Ključne reči: papa Franja, Vatikan, Sveta stolica, diplomatija, teologija oslobođenja, socijalna nejednakost.